THANK YOU

Friday, December 30, 2011

my boss my love 14

“Lin ada orang nak jumpa” panggil Kak Su. Berkerut dahiku. Siapa pulak yang nak jumpa aku kat sini. Rasanya mak je yang tahu aku kerja kat sini. Namun aku melangkah jua ke ruang hadapan kedai.

“mana?” soalku pada Kak Su. Kak Su tuding jari pada wanita separuh abad. Macam kenal.

“Assalamualaikum” tegurku

“Waalaikumsalam. Lin, apa khabar?” Tg Badriah tersenyum.

“mana bonda tahu Lin kat sini?” soalku. Aku memandang kiri kanan. Ruby dan Fitri setia memandang. Masih tak puas hatilah tu. Harap-harap diaorang tak kenal Tg Badriah.

“Malaysia ni kecil je Lin. Mana Lin pergi bonda tahu” amboi. Bukan main lagi. Ni mesti ada upah penyiasat persendirian.

“Bonda sihat?”

“luar sihat. Dalam dah beransur sihat”

“Eh, bonda nak makan apa? Lin buatkan.”

“Tak apa. Bonda minum je. Bonda datang memang nak lawat Lin. Bonda ke rumah, Lin tak ada. Itu yang bonda ke sini. Lin pun dah lama tak datang rumah bonda. Dah tak sudi untuk jumpa bonda lagi ye” alahai, sedihnya. Bukan tak sudi bonda tapi ada orang tak suka Lin ke sana.

“Lin sibuk. Tak sempat” alasan!

“atau Lin marahkan Aril? Lin jangan ambil hati sangat dengan anak bonda tu.” Aik, macam tahu-tahu je Tg Badriah ni.

“Lin dah maafkan dia, bonda”

“maaf tak beerti melupakan?” soal Tg Badriah. Aku senyum.

“kalau tak lupa maknanya maaf tu belum cukup ikhlas Lin” macam mana nak ikhlas?. Susah. Mudah-mudahan bila dah jauh ni, hati akan lebih ikhlas.

“tak naklah cakap pasal dia. Bonda ceritalah pasal bonda” aku tersenyum mesra.

“Lin, boleh bonda tanya sesuatu?”

“tanyalah” balasku.

“Masih ada tak lagi ruang untuk Aril kat hati Lin?” gulp. Soalan cepu cemas. Apa seharusnya yang aku perlu katakan?. Degil betul Tg badriah ni. Penat aku kata aku tak nak cerita pasal anak bujangnya. Balik-balik itu yang di Tanya.

“mmmm…. Syarikat macam mana bonda?” sedaya upaya cuba ku alihkan topic yang sedang hangat. Tak nak jawab apa-apa pasal hati dan perasaan. Lagi pun dari tadi aku tengok si ruby dan fitri duk memandang aku. Apalagi yang diorang nak?. Mesti tak puas hati sebab tak Berjaya kenakan aku.

“tak payahlah ubah topic Lin.”

“Masalahnya Lin tak ada jawapan untuk soalan bonda. To be honest, memang Lin masih marahkan Aril. Payah untuk Lin terima dia balik lepas apa yang dia dah buat.”

“tapi Lin sukakan Arilkan?”

“suka? Entah.”

“Kalau bonda lamar Lin untuk Aril, Lin terima tak?”

“bonda, boleh tak jangan cakap pasal benda ni. Lin tak nak dengar. Lin dah seronok hidup macam sekarang.” tg Badriah tersenyum.

“baik. Bonda faham. Lin tak maafkan Aril lagi” aku diam. Itulah yang sebetulnya.

“Bonda nak sangat Lin jadi anak bonda”

“Lin kan dah memang anak angkat bonda” aku ketawa. Perasan sungguh. Macam perempuan tak tahu malu pulak aku ni.

“Bonda nak lebih daripada itu. Bonda nak Lin selalu ada bersama bonda. Temankan bonda” amboi, tingginya permintaan. Mak aku kat rumah pun tak buat permintaan macam ni. Aku diam. Tidak tahu nak jawab apa.

“Mungkin Lin perlukan masa. Fikirlah tawaran bonda tu. Jadi menantu bonda. Bonda balik dulu” tengku badriah bangkit dari kerusi. Ditinggalkan not 10 diatas meja sebagai harga jus orennya. Aku mengiringinya berjalan ke pintu. Sebelum berpisah Tg Badriah pelukku erat bersama kucupan di pipi.

‘Maafkan Lin bonda. Hati Lin benar-benar terluka dengan sikap anak bonda.’

************

“Siapa tu?” soal Ruby sebaik sahaja aku melintasinya. Aku angkat kening.

“perlu ke kau tahu?” soalku padanya.

“you tak perlu tanya dia. Kalau you nak tahu itulah ibu Tengku Hairil. Amboi, tak sangka rupanya hubungan kau dengan dia jauh dari sangkaan aku. Jadi memang betullah kau adalah Mis S tu?” ucap Fitri dengan senyuman sinis.

“sebenarnya apa yang korang nak dari aku? Apa yang buat korang rasa tak puas hati dengan aku?” soalku geram. Sikap mereka yang begitu menjengkilkan itu membuatkan darahku terasa mendidih.

“tak ada apa. We’ll Cuma tak sukakan kau sebab kau tu suka sangat tunjuk pandai. Saying, you rasa berapa banyak kita akan dapat kalau jual gambar ni” Ruby tunjukkan gambar aku dan Tg Badriah di telefonnya.

“Misteri Miss S terbongkar akhirnya.” Mereka ketawa kuat. Pantas aku ingin merampas telefon tersebut namun cepat sahaja tanganku ditangkap oleh Fitri. Ruby tersenyum mengejek.

“apa yang korang dapat buat aku macam ni?”

“kitaorang dapat duit lah. Satu Malaysia nak tahu identity Miss S. dengan bukti ni kitaorang boleh dapat banyak duit”

“Kalau kau berani cubalah. Hanya orang busuk hati je yang suka tindas orang macam korang ni. By the way, aku bukan Miss S. so, korang buatlah apa pun. Aku tak takut” mencerlung tajam mataku pada 2 makhluk yang menyakitkan hati itu. Lantas aku merempuh mereka berlalu ke dapur. Sakit hati lagi.


p/s : Selamat tiba di melaka bersama keluarga. beberapa hari lagi akan masuk semester baru di tahun terakhir Ijazah Sarjana Muda *********. Harap semua yang menunggu MBML terhibur. Maaf xdapat post panjang-panjang sebab taip mana sempat dulu. hihihihi

11 comments:

Anonymous said...

Alahai napa pendek sangat tak puas nak baca. citer ni memang best .....cepat sambung ye cik writer.

~ kak min ~

A.N.Shakirah said...

hish...napelah ade manusia yg suke dengki mcm dorg tu?
ape-ape pun best:)

fatinamira said...

xpe...as long ada en3...dah tak sabar nak nak en3 lgi ni...

fatinamira said...

nak lagi en3...tapi dah terubt rindu mbml dengan en3 kli ni....best3

Anonymous said...

sambungla lg....

miznza84 said...

nak lagi...

Unknown said...

Wah ramai komen jang
hehe

miss s gedik plak
time jela

Anonymous said...

trime kasih naniey kerana mengupdate :-)

Anonymous said...

I suggest you to put facebook likes button.

Anonymous said...

bosan sebab pendek sangat!! nak feeling lebey pun tak leh.. terganggu... next time buat la entry yg panjang2... baru la syok nak baca.......

qish said...

bila nak sambung warna hatiku...lama sangat dah dok tunggu ni...